Κάλεσμα στην πορεία ενάντια στον νέο ποινικό κώδικα Παρασκευή 2/2, 18:30, Προπύλαια

Περί του νέου Ποινικού Κώδικα….

Από τις 28/11/23 δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση το σχέδιο για τον νέο Ποινικό Κώδικα και τις τροποποιήσεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Το δαιδαλώδες αυτό νομοσχέδιο έρχεται σε πλήρη εναρμόνιση με τις κυρίαρχες προσταγές που δεν είναι άλλες από το βάθεμα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, την πειθάρχηση, την όξυνση της καταστολής και του ελέγχου στο κοινωνικό σώμα. Μερικά από τα κομβικά σημεία που επιχειρούνται να επιβληθούν με την εφαρμογή του νέου ΠΚ είναι τα εξής:

  • ο περιορισμός στις αναστολές των ποινών και στην δυνατότητα έφεσης και αναβολής, η αύξηση των ορίων κράτησης, η περαιτέρω αυστηροποίηση των προϋποθέσεων για την αποφυλάκιση και απελάσεις για μετανάστες-στριες.
  • η δυνατότητα των δικαστών να εξισώνουν την απόπειρα μιας πράξης με την τετελεσμένη πράξη καθώς και η ενίσχυση του ρόλου τους σε σχέση με τους ενόρκους.
  • η αύξηση των δικαστικών παράβολων που για μια ακόμα φορά καταδεικνύει το ταξικό πρόσημο της δικαιοσύνης.
  • η δυνατότητα διεξαγωγής τηλεδικών για τους κρατούμενους και η αποδοχή των γραπτών καταθέσεων των μπάτσων-μαρτύρων, χωρίς να απαιτείται η παρουσία τους στα δικαστήρια.
  • η κατακόρυφη αύξηση των φυλακίσεων, η οποία θα ανοίξει το δρόμο για την ίδρυση ιδιωτικών φυλακών, μία βιομηχανία που θα κερδοφορεί πάνω στα σώματα των φυλακισμένων.

Ο χρόνος που επιλέγεται δε μας εκπλήσσει, καθώς, μέσα σε ένα περιβάλλον διαρκούς έκτακτης ανάγκης και μέσω διαδοχικών και αλληλοτροφοδοτούμενων κρίσεων, κράτος και κεφάλαιο εντείνουν την επίθεση τους στο κοινωνικό σώμα. Η συνολική αυτή επίθεση παίρνει σάρκα και οστά με την ποινικοποίηση κάθε πολιτικής δράσης, όπως συμβαίνει χαρακτηριστικά με το εργασιακό νομοσχέδιο, που μεταξύ άλλων καθιστά παράνομη την απεργία, αλλά και με την καταστολή του φοιτητικού κινήματος και των καταλήψεων. Η επιχειρούμενη αλλαγή του ΠΚ σε συνάρτηση με τον αναβαθμισμένο ρόλο των μπάτσων επιχειρεί να επιβάλει τον τρόμο και τη σιγή νεκροταφείου με πολλαπλούς αποδέκτες. Στοχεύει στην πειθάρχηση και τον εκφοβισμό όσων δυνητικά αμφισβητήσουν την κυρίαρχη πραγματικότητα, άλλα και στην καταστολή και το τσάκισμα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, καθώς και στην περαιτέρω εδραίωση του καθεστώτος εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους και τους απείθαρχους των φυλακών.

Απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα, να πυροδοτήσουμε και να ενισχύσουμε τους αδιαμεσολάβητους αγώνες προς την συνολική αμφισβήτηση...

Στηρίζουμε την πορεία ενάντια στον νέο ποινικό κώδικα

Παρασκευή 2/2, 18:30, Προπύλαια

ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ

 

Κάλεσμα στην πορεία ενάντια στην εξόντωση & τον εκτοπισμό των παλαιστινίων από το ισραηλινό κράτος Σάβ.16/12 13.00 Μοναστηράκι που κάλει η Ανοιχτή Αντιπολεμική Συνέλευση Αναρχικών

ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ

που συμβάλλει στη γενοκτονία και τον εκτοπισμό των παλαιστινίων από το ισραηλινό κράτος

ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

που συμμετέχει στη σφαγή στην Παλαιστίνη

ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΓΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ

και σε όσα αντιστέκονται στο ισραηλινό κράτος

ΠΟΡΕΙΑ Υπεράσπισης των καταλήψεων και των ελεύθερων χώρων_Σάββατο 21.10 12:00 Σταθμός Ησαπ Άνω Πατησίων

 

Στις 25/9 το πρωί μπάτσοι εισέβαλαν στην Κατάληψη Ευαγγελισμού, εκκενώνοντάς την, έπειτα από 21 χρόνια, ενώ την ίδια ημέρα εισβάλλουν για τρίτη φορά στο Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Πολυτεχνείου καταστρέφοντας υλικές υποδομές. Είχε προηγηθεί η κατασταλτική επιχείρηση της 25ης Αυγούστου όπου οι μπάτσοι εκκένωσαν το κατειλημμένο Κοινωνικό Κέντρο Ζιζάνια και το επί 27 χρόνια κατειλημμένο στέκι Άνω Κάτω Πατησίων ενώ στα μέσα του καλοκαιριού εκκενώθηκε και το στέκι Καλιαρντά.

Ποτέ δεν θα καταστείλουν….

…. αυτό που δεν μπορούν να κατανοήσουν

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Μέσω της εγκαθίδρυσης ενός μόνιμου καθεστώτος έκτακτης ανάγκης και στο όνομα των διαδοχικών κρίσεων του συστήματος τα τελευταία χρόνια, το κράτος επιβάλλει, καταστέλλει και δολοφονεί. Επιχειρεί να καταστείλει, ακόμα και εν τη γενέσει, τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες και να οξύνει την εκμετάλλευση και την καταπίεση. Επιχειρεί στο κατώφλι των πιο σκληρών κοινωνικών και ταξικών ανταγωνισμών να επιβάλλει σιγή νεκροταφείου, φόβο και απάθεια.

Οι καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα αγώνα χτυπιούνται, γιατί απέναντι στον κόσμο της βαρβαρότητας και της επιβαλλόμενης δυστοπίας, αποτελούν σημεία πολιτικής ζύμωσης, τόπους συνάντησης και αμφισβήτησης των κυρίαρχων σχέσεων, ενάντια στον κόσμο της εξουσίας, της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.

Αποτελούν αναχώματα και ορμητήρια στον εθνικιστικό και πατριωτικό οχετό, στο ρατσισμό και το φασισμό, στην πατριαρχία, στις κραυγές για συστράτευση σε εθνικούς πολέμους καθώς και στην ανάπτυξη και τον εξευγενισμό. Μέσα από τις καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα αγώνα, παλεύουμε με όπλα μας τη συλλογικοποίηση, την αλληλεγγύη και τη δράση στο εδώ και το τώρα, για την συλλογική και ατομική απελευθέρωση.

 να γίνουμε οδόφραγμα στη βαρβαρότητα

Οι καταλήψεις, τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα αγώνα, οι κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, η εξέγερση είναι η πραγμάτωση της ουτοπίας στο τώρα

Πορεία Σάββατο 21 Οκτωβρίου 12:00 

Σταθμός ΗΣΑΠ Άνω Πατήσιων

υ.γ: Το Σάββατο 14/10 τα συντρόφια απο την Κατάληψη Ζιζάνια μαζί με αλληλεγγύο κόσμο ανακατέλαβαν την καταλήψη. Αλληλεγγύη στα συλληφθέντα άτομα της ανακατάληψης.

 

 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ ΣΤΡΕΦΗ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΧΩΡΩΝ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ ΣΤΡΕΦΗ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΧΩΡΩΝ

Aρχικό κάλεσμα: https://athens.indymedia.org/post/1626739/

3/10 19:00 μπασκετάκι Λόφου

Τρία χρόνια πριν εγκαταστάθηκαν στο λόφο Στρέφη οι μπάτσοι και το εργοτάξιο που φυλάνε, ένα εργοτάξιο που έχει ως στόχο την «ανάπλαση» του λόφου, μια έννοια που όλα ξέρουμε τι εμπεριέχει: την καταστροφή ενός ακόμα ελεύθερου χώρου έτσι ώστε να αποτελεί πηγή κέρδους για τους από τα πάνω. Κι έτσι μια εικόνα που πριν κάποια χρόνια ίσως φαινόταν απροσδόκητη –ΥΜΕΤ, ΟΠΚΕ, ΔΡΑΣΗ, καπελάκηδες και ασφαλίτες να αράζουν σταθερά ανάμεσα στα δέντρα του λόφου- προσπαθεί και αυτή να βρει μία θέση στο ψηφιδωτό της κανονικότητας, της συνήθειας, του δεδομένου. Όμως οι αγώνες που δίνονται αυτά τα τρία χρόνια για την υπεράσπιση του λόφου ως χώρου ελεύθερου, όπου θα μπορούμε να κάνουμε ελεύθερα τις βόλτες μας, τις συνελεύσεις μας, τις εκδηλώσεις μας, έχουν καταστήσει σαφές πως οι μπάτσοι και το εργοτάξιο στο λόφο θα είναι πάντα μία εικόνα ασυμβίβαστη που γεννά οργή και αντιστάσεις.

Η καταστροφή των ελεύθερων χώρων και πλατειών, μεταξύ των οποίων και η πλατεία Εξαρχείων, η οποία έχει μετατραπεί σε φρουρούμενο από κάθε λογής μπάτσους εργοτάξιο/οχυρό με λαμαρίνες, ή, ακόμα πιο πρόσφατα, το πάρκο Δρακόπουλου, εντάσσεται στον ευρύτερο σχεδιασμό του «εξευγενισμού» του μητροπολιτικού ιστού με ζώνες συγκεκριμένων χρήσεων (κατοικία, εργασία, ψυχαγωγία). Και η ανάπλαση του λόφου του Στρέφη δεν μπορεί παρά να ενταχθεί μέσα στις γενικότερες κινήσεις της δημοτικής αρχής, εκμετάλλευσης των ελεύθερων δημόσιων χώρων στο όνομα της ανάπτυξης. Σχεδόν όλες οι γειτονιές του κέντρου της Αθήνας (Εξάρχεια, Κυψέλη, Κολωνός, Κουκάκι, Πετράλωνα, κτλ), εδώ και δυο δεκαετίες επαναπροσδιορίζονται, γίνονται εκμεταλλεύσιμες, αναπλάθονται, την ώρα που κάτοικοι εκδιώκονται από τα σπίτια τους, ώστε να εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη λειτουργία της οικονομικής και εμπορικής δραστηριότητας και η προώθηση της «βαριάς βιομηχανίας της χώρας», του τουρισμού.

Όπου και να την συναντήσουμε, η καπιταλιστική ανάπτυξη, μυρίζει καταπίεση, εκμετάλλευση, αίμα και υπέρογκα κέρδη για λίγους και καλούς. Γι αυτό και μαζί με όλα αυτά, το κράτος φροντίζει να κάνει ολοκληρωμένα τη δουλειά του και προετοιμάζει το πεδίο με προπαγάνδα, βία και καταστολή. Καμιά μας, βέβαια, δεν μπορεί να αρνηθεί τον πολιτικό συμβολισμό που περιέχουν αυτές οι κινήσεις, όταν αναφέρονται στην περιοχή των Εξαρχείων. Η απόπειρα αποπολιτικοποίησης και άρσης των συμβολισμών που έχουν δημιουργήσει τα γεγονότα των προηγούμενων χρόνων στα Εξάρχεια, αλλά και αυτή της μετατροπής τους σε μια αποστειρωμένη, τουριστική περιοχή, σύμφωνη με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, οφείλουν να συναντήσουν τα κοινωνικά και πολιτικά αναχώματα που τους αναλογούν.

ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΞΕΥΓΕΝΙΣΜΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

ΝΑ ΑΝΤΕΠΙΤΕΘΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ

Αναρχικό στέκι Υπόκεντρο

Πορεία ενάντια στις εξώσεις, την τουριστικοποίηση και τον εξευγενισμό_Παρασκευή 7/04, 18.30, Καλλιδομίου και Μπενάκη

να οξύνουμε τον κοινωνικό και ταξικό ανταγωνισμό

απεργίες, συγκρούσεις, καταλήψεις, απαλλοτριώσεις

να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας

Με το βλέμμα στραμμένο στις εξεγέρσεις του αύριο- 6η Δεκέμβρη όλα στους δρόμους

Δεκατέσσερα χρόνια μετά, κατεβαίνουμε στο δρόμο κοιτώντας πίσω, στο κοινωνικό ξέσπασμα του Δεκέμβρη του ’08, με το βλέμμα στραμμένο στο σήμερα και στο αύριο. Γιατί η ιστορία από τις άγριες ημέρες και νύχτες του Δεκέμβρη πρέπει να ειπώνεται ξανά και ξανά απ’ τις εξεγερμένες, ανοίγοντας δρόμους για όσα θέλουμε να συμβούν στο μέλλον. Γυρνώντας την απειλή πάνω από τα κεφάλια των εξουσιαστών μας, μιλώντας στο τώρα για ό,τι παρουσιάζεται ως αδύνατο και αρκεί μια σπίθα για να γίνει δυνατό.

Γιατί τη δολοφονία του 15χρονου αναρχικού Αλέξη Γρηγορόπουλου από τους μπάτσους δολοφόνους Κορκονέα και Σαραλιώτη, που μας όπλισε με οργή, ακολούθησαν πολλές ακόμα. Σε μια λίστα δικών μας νεκρών, καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων που δε σταματά να μεγαλώνει από ένα σύστημα φύσει και θέσει δολοφονικό. Κράτος και καπιταλισμός, διαχέουν εκμετάλλευση και σπέρνουν θάνατο, μέσα από την ασφυκτική καθημερινότητα, τους πολέμους και τις δολοφονίες μεταναστών σε χερσαία και θαλάσσια σύνορα, την μισθωτή σκλαβιά και τις εργατικές δολοφονίες, την ακρίβεια και την ιδιοκτησία, την πατριαρχία και την καταστροφή της φύσης, τις φυλακές, την καταστολή, το ρατσισμό και τον εθνικισμό.

Κομμάτι αυτής της επίθεσης στρέφεται σήμερα στη γειτονιά των Εξαρχείων, τη γειτονιά όπου ξεπήδησε το πρώτο ξέσπασμα οργής του Δεκέμβρη στο όνομα της εκδίκησης απέναντι στην κρατική δολοφονία του Αλέξη στον πεζόδρομο της Μεσολλογγίου. Το ξέσπασμα που ρίζωσε ταυτόχρονα στο όραμα του συνολικού αγώνα για την ανατροπή του σάπιου κόσμου της εξουσίας, πριν αυτό διαχυθεί παντού, καταλάβει τις σχολές, τα σχολεία, τους δρόμους και τις πλατείες σε όλο τον ελλαδικό χώρο. Το βίαιο και απελευθερωτικό ξέσπασμα του Δεκέμβρη έγινε εξέγερση όταν η κοινωνική αντιβία απέναντι στη βία του κράτους εκδηλώθηκαν πολύμορφα σε έκταση και ένταση και διαχύθηκαν σε ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια πέρα από τον α/α χώρο, με δεκάδες καταλήψεις, επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα, κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους, πορείες, οδοφράγματα.

Σήμερα τα Εξάρχεια δέχονται ευθεία επίθεση από το κράτος, μέσω του εξευγενισμού, του εκδιωγμού κατοίκων, της κατοχής από αμέτρητους μπάτσους, της τουριστικοποίησης, της εκκένωσης, καταστροφής και εκμετάλλευσης ελεύθερων χώρων όπως η πλατεία, ο λόφος Στρέφη, οι καταλήψεις. Η επίθεση αυτή στοχεύει στο να αποπολιτικοποιήσει τον αγωνιστικό χαρακτήρα μιας γειτονιάς με μακρά ιστορία, αφού τα Εξάρχεια ανέκαθεν αποτελούσαν τόπο συνάντησης και διασταύρωσης των ριζοσπαστικών κομματιών του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος, παίζοντας καίριο ρόλο και στην εξέγερση του 2008, η οποία έδωσε σάρκα και οστά στους τρόπους της αντεπίθεσης, της αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων, της αυτοοργάνωσης των απαντήσεων μας.

Την εξέγερση έφερε το απόθεμα της κοινωνικής οργής και η ανάγκη να ζήσουμε στο σήμερα το όραμά μας για το μέλλον. «Ο Δεκέμβρης δεν ήταν απάντηση, ο Δεκέμβρης ήταν ερώτηση» όπως γράφτηκε και στο τοίχο τότε, μια ερώτηση για το αν θα συνηθίσουμε το θάνατο. Αν θα συνηθίσουμε την καταπίεση και την εκμετάλλευση που κράτος και κεφάλαιο προσφέρουν απλόχερα. Και η εξέγερση με τη σειρά της έφερε αντιστάσεις που ρίζωσαν στο κοινωνικό φαντασιακό και στην κινηματική παρακαταθήκη και πρακτική, με τις δεκάδες καταλήψεις, ομαδοποιήσεις και αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, τις δομές, την άμεση δράση, τις ανοιχτές συνελεύσεις, να ενισχύονται και να αυξάνονται μετά το ‘08.Αυτήν την παρακαταθήκη που δέχεται τη συντονισμένη επίθεση από το κράτος, ανεξάρτητα από τον εκάστοτε πολιτικό διαχειριστή, υπερασπιζόμαστε τώρα, με στόχο να γειώσουμε τα δεδομένα μιας άλλης δεκαετίας στο σήμερα.

Γιατί η αντιβία των καταπιεσμένων, η συλλογικοποίηση των αντιστάσεων, η αλληλεγγύη και η αυτοοργάνωση φέρνουν τη χειραφέτηση. Μέσα από την εξέγερση βαδίζουμε προς την κοινωνική απελευθέρωση, καθιστώντας σαφές, όπως και τότε, ότι η εξουσία δεν είναι παντοδύναμη και το κράτος δεν είναι άτρωτο. Γιατί όπως τότε όλα είναι εφικτά. Όλα συνεχίζονται…

 

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Η ΦΛΟΓΑ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΚΑΙΕΙ ΑΚΟΜΑ

 

6η ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2022, ΟΛΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ