ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΔΙΩΚΟΜΕΝΑ ΑΤΟΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΤΗΣ 13ΗΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2020
Τον Νοέμβρη του 2020, και λίγες μέρες μετά την επαναφορά του καθολικού περιορισμού κυκλοφορίας στα πλαίσια της “πρόληψης της διασποράς της Covid-19”, αποφασίζεται το σφράγισμα του κάτω Πολυτεχνέιου από το Υπουργείο Προ.Πο. και την διοίκηση του ΕΜΠ εν όψει των αγωνιστικών κινητοποιήσεων για το τριήμερο του Πολυτεχνείου. Στις 12 Νοέμβρη, μία μέρα πριν την εφαρμογή του lock-out, άνθρωποι του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος επιλέγουν να εισέλθουν στο χώρο του Πολυτεχνείου θέτοντας υπό αμφισβήτηση τον αποκλεισμό του ίδιου του χώρου, τις σχεδιαζόμενες απαγορεύσεις της επερχόμενης πορείας της 17ης Νοέμβρη αλλά και της επιβληθείσας απαγόρευσης των συναθροίσεων. Παράλληλα και στο ίδιο ευρύτερο πλαίσιο, πραγματοποιείται κατάληψη στην πρυτανεία του ΕΜΠ στου Ζωγράφου. Σύντομα, το Πολυτεχνείο βρίσκεται αποκλεισμένο από τις δυνάμεις καταστολής και η πρόσβαση από αλληλέγγυο κόσμο γίνεται αδύνατη. Την επόμενη μέρα, η αστυνομία εισβάλει στον χώρο και τον εκκενώνει, συλλαμβάνοντας 68 άτομα με τις κατηγορίες της διασποράς Covid, της διατάραξης και διακοπής της ομαλής λειτουργίας εκπαιδευτικού ιδρύματος, της διέγερσης σε διάπραξη πλημμελήματος και έκθεσης σε κίνδυνο της δημόσιας ασφάλειας και της απείθειας. Επιπρόσθετα, σε κάποια συλληφθέντα επιβάλλονται και πρόστιμα «άσκοπης μετακίνησης».
Η πανδημία του κορωνοϊού αποτέλεσε την κορωνίδα των συναπτών καταστάσεων εξαίρεσης της τελευταίας 15ετίας στον ελλαδικό χώρο. Το κράτος, προφασιζόμενο της προστασία της δημόσιας υγείας, εξάντλησε το κατασταλτικό του οπλοστάσιο μέσω των απαγορεύσεων (κυκλοφορίας, διαδηλώσεων, συναθροίσεων), του διαρκούς ελέγχου σε φυσικό και ψηφιακό επίπεδο, την επαναφορά νομοθετημάτων της επταετίας, την γιγάντωση και τον εκσυγχρονισμό της αστυνομίας. Παράλληλα, το ήδη υποβαθμισμένο σύστημα υγείας δεν ενισχύθηκε στο ελάχιστο, στρώνοντας το δρόμο της περαιτέρω ιδιωτικοποίησης της υγείας, της περιστολής των δυνατοτήτων του και της προσβασιμότητας από τους μη-έχοντες, με την απόληξη αυτής της κρατικής στρατηγικής να γίνεται πλέον πρόδηλη, με την εισαγωγή των επί πληρωμή απογευματινών χειρουργείων.
Στα πλαίσια της ολομέτωπης επίθεσης στον κόσμο του αγώνα εντάσσεται και η αποστείρωση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Χώροι που ιστορικά αποτελούν πεδίο πολιτικοποίησης και πολιτικής δραστηριότητας, βρίσκονται στο στόχαστρο. Η κατάργηση του ασύλου, οι εκκενώσεις στεκιών και καταλήψεων στα πανεπιστήμια, η όλο και συχνότερη εισβολή και στρατοπέδευση μπάτσων, η ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, η ποινικοποίηση των γενικών συνέλευσεων και οι διώξεις για τις καταλήψεις σχολών δεν στοχεύουν σε καμιά υποτιθέμενη εξυγίανση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά στην επιβολή σιγής νεκροταφείου σε χώρους που αποτελούν θερμοκοιτίδες ανατρεπτικών διεργασιών. Ιδιαίτερα για την γειτονιά των Εξαρχείων οπού εδράζεται ο χώρος του κάτω Πολυτεχνείου, το στοίχημα από την μεριά κράτους-κεφαλαίου είναι πολυεπίπεδο, καθώς εδώ και χρόνια προσπαθείται η απέκδυση των πολιτικών χαρακτηριστικών που ιστορικά φέρει η γειτονιά με πολλαπλούς τρόπους. Η διαρκής παρουσία μπάτσων, η κατασκευή του μετρό, ο εκτοπισμός των κατοίκων λόγω των τεράστιων ενοικίων και χάριν της τουριστικής ανάπτυξης και των Airbnb, το σφράγισμα του κτιρίου Γκίνη που φιλοξενούσε πολλά χρόνια διαδικασίες του α/α χώρου, η εν γένει μετατροπή της γειτονιάς από ένα ζωντανό πεδίο διεξαγωγής πολιτικής δράσης από τις καταπιεσμένες σε ένα εναλλακτικό μουσείο-διασκεδαστήριο προς εκμετάλλευση από επενδυτικά funds και αφεντικά, αποτελούν καίρια σημεία που εντάσσονται σε αυτό το πλαίσιο. Η εκκένωση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 2020 αποτέλεσε μιά ακόμα κίνηση σε αυτήν την κατεύθυνση.
Απο την μεριά μας, δεν θα μπορούσαμε παρά να τοποθετήσουμε εαυτές πλάι στα διωκόμενα άτομα της εκκένωσης του Πολυτεχνείου, και ταυτόχρονα απέναντι στις κατασταλτικές μεθοδεύσεις και τις ορέξεις του συμπλέγματος κράτους-κεφαλαίου, που θέλουν πανεπιστήμια και γειτονιές να αποτελούν αποκλειστικά πεδία κερδοφορίας, και ανθρώπους-μηχανές παραγωγής και κατανάλωσης. Είμαστε δίπλα τους, όπως και σε κάθε κατεπιεσμένο που επιλέγει να ορθώσει ανάστημα, που διεκδικεί να ζήσει μια ζωή με όρους αξιοπρέπειας, συντροφικότητας, αλληλεγγύης και αλληλοσεβασμού.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ – ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ – ΠΕΜΠΤΗ 14/11 9:00
Αναρχικό Στέκι Υπόκεντρο