ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ, ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ
Στις 31 Οκτωβρίου 2024 σκοτώνεται ο αναρχικός σύντροφος Κυριάκος Ξυμητήρης, μετά από έκρηξησε διαμέρισμα στους Αμπελόκηπους. Από την ίδια έκρηξη, η αναρχική συντρόφισσα Μαριάννα μεταφέρεται στο νοσοκομείο με πολλαπλά τραύματα. Ακολουθεί το γνωστό «κυνήγι μαγισσών» και η προσπάθεια διαμόρφωσης εντυπώσεων από τις συντεταγμένες κρατικές δυνάμεις και τα ΜΜΕ, ενώ συλλαμβάνονται και προφυλακίζονται ο σύντροφος Δημήτρης Π. και η αναρχική συντρόφισσα Δήμητρα Ζ., με μόνη σύνδεση τη σχέση τους με το διαμέρισμα στο οποίο έγινε η έκρηξη. Μερικές εβδομάδες αργότερα ακολουθουν οι συλλήψεις και οι προφυλακίσεις με πενιχρά στοιχεία άλλων δύο ατόμων, του συντρόφου Νίκου Ρωμανού και του Α.Κ..
Γνωρίζαμε τον Κυριάκο από την ακούραστη και επίμονη παρουσία του σε αμέτρητους αγώνες, πάντα στο πλευρό των καταπιεσμένων και των εκμεταλλευόμενων. Από τη διεκδίκηση του δρόμου στις πιο δύσκολες καταστάσεις, την αλληλεγγύη προς φυλακισμένους-ες και μετανάστριες-ες, μέχρι τους αγώνες ενάντια στον εξευγενισμό των Εξαρχείων και των γειτονιών του κέντρου, τις αντιφασιστικές συνελεύσεις, τις δράσεις και διαδικασίες ενάντια στις κρατικές δολοφονίες, και τους ταξικούς και φεμινιστικούς αγώνες. Αυτά είναι μόνο μερικά από τα πεδία στα οποία είχαμε την τύχη να συνδιαμορφώσουμε, να διαφωνήσουμε και να συμπράξουμε.
Όσο για τη συντρόφισσα Μαριάννα, δεν υπάρχει περιθώριο αμφιβολίας για τη δυναμικότητα και τη συνέπεια της παρουσίας της σε όλα τα πεδία του αγώνα . Ξέρουμε πως σύντομα θα ξαναβρεθούμε μαζί της στα αμφιθέατρα, στο δρόμο, στα στέκια, τις καταλήψεις, τους ελεύθερους χώρους και παντού . Δεν μπορούμε να συλλάβουμε το βάρος αυτού του δύσβατου μονοπατιού στο οποίο βαδίζει τώρα· μονάχα της θυμίζουμε πως δεν θα είναι ούτε στιγμή μόνη. Είμαστε πλάι της.
Η συντρόφισσα, μετά τη νοσηλεία της στον Ευαγγελισμό με πολλαπλά τραύματα και την εσπευσμένη ανάκρισή της πριν καν βγει από το νοσοκομείο, μεταφέρεται στις 9/11 στις φυλακές Κορυδαλλού με συνοπτικές διαδικασίες, λιγότερο από δύο εικοσιτετράωρα μετά το σοβαρό χειρουργείο στο οποίο υπεβλήθη. Η εξαναγκαστική ανάκριση μιας πολυτραυματία αποτελεί βασανιστήριο, με τις διωκτικές αρχές να μη διστάζουν να το πραγματοποιήσουν, παρότι το ιατρικό προσωπικό του νοσοκομείου γνωμοδότησε για το αντίθετο και η ίδια μέσω του δικηγόρου της ζήτησε εβδομαδιαία αναβολή. Ο ιατρικός της φάκελος παρακρατήθηκε πεισματικά από τη διοίκηση του νοσοκομείου και παραδόθηκε μόλις πριν μερικές μέρες από τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές στους οικείους της μετά από έντονες πιέσεις.
Τόσο στη Μαριάννα όσο και τα συντρόφια Δημήτρη Π., Δήμητρα Ζ. Και Νίκο Ρ., που συνελήφθησαν μετά την έκρηξη, έχουν αποδοθεί βαριές κατηγορίες με βάση τον αντιτρομοκρατικό νόμο 187Α: συγκρότηση και ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση, έκρηξη και προμήθεια, κατοχή και κατασκευή εκρηκτικών, φθορά ξένης περιουσίας. Κρίθηκαν προφυλακιστέα χωρίς κανένα ουσιαστικό στοιχείο,αποτελώντας μία ακόμα από τις τόσες περιπτώσεις ποινικοποίησης συντροφικών και φιλικών σχέσεων(στην περίπτωση της Δήμητρας και του Δημήτρη) αλλά και της χρήσης μιας δεξαμενής συνήθων υπόπτων που επί σειρά ετών οι διωκτικοί μηχανισμοί επιχειρούν να στήσουν (στην περίπτωση του Νίκου). Τα παραπάνω αποτελούν πάγιες πρακτικές των κρατικών μηχανισμών και της αντιτρομοκρατικής, η οποία πολλές φορές στο παρελθόν έχει αιχμαλωτίσει αγωνιστές και αγωνίστριες με στόχο τη διάχυση ενός κλίματος φόβου για τις μεταξύ μας συντροφικές και κοινωνικές σχέσεις, να απομονώσει διωκόμενα άτομα, να ποινικοποιήσει την αλληλεγγύη και τελικά την ίδια την έννοια του αγώνα.
Τα ΜΜΕ, σε αγαστή συνεργασία με το κράτος, έσπευσαν από την πρώτη στιγμή να σπείρουν ένα κλίμα τρομοϋστερίας, παρουσιάζοντας αγωνιζόμενους ανθρώπους ως «επικίνδυνους για το κοινωνικό σύνολο», αποπολιτικοποιώντας τη δράση τους. Η απόσπαση, άλλωστε, της κοινωνικής συναίνεσης απέναντι στην ολοένα εντεινόμενη εκμετάλλευση των καταπιεσμένων στηρίζεται στα προπαγανδιστικά της δεκανίκια. Οι ίδιοι που σιωπούν απέναντι στις κρατικές δολοφονίες μεταναστών στα τμήματα και στα χερσαία ή θαλάσσια σύνορα, συγκαλύπτουν κρατικά εγκλήματα όπως αυτά των Τεμπών και εργοδοτικές δολοφονίες, παίρνουν θέση υπέρ της γενοκτονίας και τον εκτοπισμό των Παλαιστινίων από το Ισραηλινό κράτος και της αιματηρής εξυπηρέτησης των δυτικών συμφερόντων στη Μέση Ανατολή. Οι ίδιοι που ξεπλένουν βιαστές και γυναικοκτόνους και σιγοντάρουν την καθημερινή ταξική και κοινωνική βία που βιώνουν τα εκμεταλλευόμενα κομμάτια της κοινωνίας, δε θα είναι αυτοί που θα μιλήσουν για τα όσα συνέβησαν στις 31/10 στους Αμπελόκηπους, τις νοηματοδοτήσεις και τις επιλογές αγώνα των συντρόφων μας. Όσο τα καθεστωτικά μέσα στοχοποιούν, διαπομπεύουν και κανιβαλίζουν συντρόφους και συντρόφισσες στρώνοντας το δρόμο της καταστολής, η απάντησή μας είναι μία: Θα μας βρείτε απέναντί σας.
Εμείς με τη σειρά μας μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι η συντρόφισσα Μαριάννα και ο σύντροφος Κυριάκος αποτελούν σάρκα από τη σάρκα των κινηματικών επαναστατικών διεργασιών και αναπόσπαστο κομμάτι του πολύμορφου αγώνα.
Η πολυμορφία των μέσων αγώνα που το ανταγωνιστικό κίνημα επιλέγει, σε διαλεκτική με το σκοπό,αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των αγώνων ενάντια στο υπάρχον, επιφέροντας πολλές φορές βαρύτατο τίμημα. Οι επιλογή της κοινωνικής και ταξικής αντιβιας που αμφισβητεί έμπρακτα τηναστική νομιμότητα και το κρατικό μονοπώλιο της βίας, προσανατολισμένη προς μια επαναστατική κατεύθυνση, αποτελεί διαχρονικά κομμάτι των αγώνων των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων και ως τέτοια θα την υπερασπιστούμε. Πρόκειται για επιλογές που μπορούν να κριθούν μόνο από τον ίδιο τον κόσμο του αγώνα και την ιστορία των κοινωνικών μεταβολών, σε αντίθεση με την κυριαρχία και κάθε λογής θεσμική εξουσία, η οποία αποσκοπεί πρωτίστως στη διαιώνισή της.
Αυτό όμως, που φωτίζει περισσότερο τα δύο συντρόφια είναι η αταλάντευτη πορεία τους, η αδιάκοπη παρουσία τους στους αγώνες και η πίστη τους στην επαναστατική προοπτική για έναν άλλο κόσμο. Για το όραμα μία αυτοοργανώμενης κοινωνίας ισότητας, αλληλεγγύης, χωρίς κράτη, θεούς και αφεντικά.Υπόσχεση δικιά μας προς το σύντροφο η συνέχιση του αγώνα. Ούτε βήμα πίσω.
Απέναντι σε κράτος και κεφάλαιο που πνίγουν στο αίμα και τους εξαναγκασμούς τις ζωές και ταόνειρά μας.
Πλάι σε όσους και όσες, με τα μάτια ψηλά, σχεδιάζουν τις εφόδους στον ουρανό για την κοινωνική απελευθέρωση.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ
Αναρχικό στέκι Υπόκεντρο
Αραχώβης 42
